+ “شغلت چیه؟”
– “من فیلسوف هستم.”
اگر خوششانس باشم، مکالمه همینحا تمام میشود ولی ممکن است ادامه پیدا کند:
+ “خب به نظرم همه ما از لحاظی فیلسوف هستیم، منظورم اینه که همه ما راجع هدف زندگی نظراتی داریم، در واقع … ”
یا مثلاً:
+ “فیلسوف؟ من بهت حسودیم میشه، مخصوصاً تو این دوران سخت و دشوار. برای اینکه میتونی همه چیز رو با آرامش تحمل کنی تا از دغدغههای کوچیکی که ما آدمهای عادی رو مشغول کرده، رهایی پیدا کنی.”
یا دوباره:
+ “فیلسوف؟ حتماً باید خیلی باحال باشه! تو میتونی آدمها رو عمیقاً درک کنی و به عمق روحشون نفوذ کنی! حتماً باید چند تا نصحیت به من بکنی!”
و البته بدتر از همه:
+ “فلسفه چیه؟”
آلفرد جی اِیِر
متافیزیک و فهم عامه